Denetleme Yasası

Az önce  güven hakkında bir yazı okudum. Galiba taşlar yerine oturmaya başladı. Senelerdir çeliştiğim, uyum sağlayamadığım konuya aydınlanmaya başladı. İnsanların neden biri diğerine acımasız, güvensiz davrandıklarını  galiba anlamaya başlıyorum. Bu kadar gerildiğimin ve  yorulduğumun sebelerine de anlam verebiliyorum.

Denetleme yasası ile her kes yaşıyormuş. Yoksa onları denetleyeceklermiş. Yasa şöyle çalışırmış: her şeye kulp takıcakmışsın ki, kulpsuz da olsa alacağını elde edesin. Hep talep edecekmisin ki, normalde payına düşeni alabilesin.
Hep hakkını talep edecekmişsin, yoksa ezip geçerlermiş seni.
Sundukları her fiyatın pazarlığını yapacakmışsın ki, yoksa kat kat daha alacakmışsın. Suratını hep asmayı da unutma, memnun görünürsünse de sana haset ederlermiş. Bu insan neden mutludur, gamsızdır derlermiş. Herkesi denetleyecekmişsin yoksa seni sorgu suala öğle çekerlermiş ki, mahşerden beter.
Tanışlık yaptığın kişinin üçüncü sorusu eşin ne iş yapar sorusu olacakmış. Konuştuğun ilimi nasıl öğrendiğin, hangi kaynaklardan, hangi okullardan aldığın önemli değil.
Sonunda gerilimden tansiyonun kalkacak acile gideceksinmiş. Acili de dolu görüp daha da gerilecek, oradan çabuk çıkmak için de efor sarf edeceksin. Somurttuğun yüzünde oluşan zamansız kırışıklıklar için de botoks yaptıracaksın.
Yoksa kimse hakkın olanı vermez. Sen de işini doğru dürüst yaparsan da sana saf diyecekler.
Bana göre saf olda, gerilme.Gerilmenin bedeli çok yüksektir.